Ladies and gentlemen. Please fasten your seatbelt. We are ready to take off. We wish you a pleasant flight and thank you for choosing  ....  

 

Rij 13… oei, als dat maar goed komt. In Amerikaanse vluchten bestaat er geen rij 13. Waarom in Belgische vluchten dan wel? Hebben wij dan minder kans op ongelukken?  Stiekem hoop ik dat er geen lastige snurker of een stinkerd naast mij komt zitten.

Stoel F, aan het gangpad. Dat valt mee. Meer bewegingsruimte en sneller naar het toilet kunnen.

Een koppel komt naast me zitten Ze lijken rustig. Oef... Dat valt mee.

Daar verschijnt de stewardess. Ze wil me dingen verkopen. Laat me gerust. Ik wil niks.

Honger… Ik ben moe, ik heb honger.

Ik heb het koud.. Ik heb niets anders te doen dan het koud te hebben. Ik heb het recht om het koud te hebben.

Eindelijk, ze komen rond met de eetkar. Rij 1, rij 2 …. Het gaat traag. …. gewenSSTTT? ….. AlsjeblieFSTTTT.

Ik huiver. Haar STTT-klanken weergalmen als een sissende slang in de echo van het vlieggeluid. Ik moet haar niet. Die stewardess.

Rij 2 … Rij 3. Sneller wicht. Ik heb honger.

Rij 3 … Ze doet een babbeltje met een passagier… Het duurt … te lang. Weet ze dan niet dat ik honger heb? Dat ik niets anders te doen heb dan honger te hebben? Dat ik het recht heb om honger te hebben?

Rij 4… Rij 5. … GewenSSSTTT? … AlsjeblieFSSTTT?

Ik tel de rijen die me verwijderen van mijn maaltijd. Ik tel de stoelen. Ik tel .... Ik tel...

Ik sluit mijn ogen. Ik heb niets anders te doen dan mijn ogen te sluiten. Ik heb het recht om mijn ogen te sluiten.

Ik herbeleef in gedachte mijn vertrek in de luchthaven grenzend aan onze hoofdstad. De incheckbalie. Rijen wachtenden voor me. Mensen uitgedost met veel te zware valiezen. Waar zouden die allemaal naar toe gaan? Wat zou er allemaal in die kolossale koffers zitten?

Wachten… aanschuiven.

Er gaat een extra balie open.

Eindelijk, het is aan mij. Ik overhandig mijn documenten aan de vrouw achter de balie. Ze kijkt nors. Ze is moe. Het is vroeg.

Mijn handbagage blijkt te zwaar. Ik moet overladen naar mijn reistas. Stress… De mensen achter mij morren. Opzij… ik moet opzij. Ik moet overladen.

Snel… Ik moet snel zijn. Ik kan niet meer denken. Ik doe maar wat. Ik versas spullen van de ene naar de andere tas. Zonder nadenken. Orde wordt in een tel herleid tot chaos. Mijn zorgvuldig geplande inpakstrategie in minder dan 2 seconden weg…  De tas moet toe, snel toe.  Er wachten mensen, passagiers. Boze passagiers. Wachtende passagiers.

Verdomme, de rits van mijn reistas breekt. Mijn tas springt onvermijdelijk en onherstelbaar open. Snel… Mijn sjaal… Ik draag een sjaal. Ik bind hem rond de tas. Hopelijk houdt het tot het einde van de vlucht.

Oef… ingecheckt.

“Had u koffie of thee gewenSSSTTT?” … “AlsjeblieFFSSTTT”.

Rij 8 … Rij 9. Ik heb mijn ogen weer geopend.

Honger. Ik heb nog steeds honger. Ik heb niets anders te doen dan honger te hebben. Ik heb het recht om honger te hebben.

Rij 13... Eindelijk.

Had u graag koffie gewenSSSTTT? AlsjeblieFSSSSTTTT.

 

Ik kijk naar mijn zo juist ontvangen voederbakje. Het is mager. Mijn feestmaal bestaat uit een minibroodje, een potje confituur en kaas... smeerkaas, 18,87 gr smeerkaas.

18,87? Geen 15, geen 20. 18,87. Wie telt nu in 18,87sten...

 

De man achter mij vraagt aan de stewardess of ze aan mij kan vragen om mijn stoel recht te zetten tijdens zijn eetfestijn.

 

Ik zucht.... Hufter. Kan hij het zelf niet even vragen? Een resort-toerist.

Mijn gedachten dwalen weer af.

 

Afscheid, ... afscheid nemen is niet leuk. Afscheid nemen herleidt leuke vooruitzichten tot een leeg moment, een schuldgevoel. Een “wat heb ik gedaan?”. Een “waar ben ik mee bezig”.

 

Ik laat een traan. Ik heb het recht om een traan te laten. Ik heb niets anders te doen dan een traan te laten.

 

De man naast mij lacht uitbundig. Wat valt er te lachen, man. Hij lacht als een rund. Hij lacht als een koe.

 

Ik kijk de andere kant op.  Ik kijk naar de zon. De zon wordt wakker. De nacht ruilt schaduw in voor een ontluikende dag. De rood-gele gloed is mooi. De rood-gele gloed is prachtig. De rood-gele gloed is majestueus.

 

Ik lach ... Ik lach naar de zon.... Ik lach naar mezelf.

 

Cabo Verde... Ik kom eraan.